Is Buriram United van Bandovic de beste Thaise ploeg ooit?

Buriram United, zesvoudig kampioen van de Thaise competitie, is in eigen land altijd in het nieuws en wint op het wereldtoneel steeds meer aan bekendheid vanwege hun steeds groeiende prestaties.

Als de meest succesvolle club in de geschiedenis van het land, hebben ze een aantal uitstekende teams opgesteld en enkele van de beste spelers van de competitie in de loop der jaren ontvangen. Deze huidige iteratie van de Isaan-outfit, met zijn jeugdige selectie en ongelooflijk scherpzinnige coach, is echter misschien wel de sterkste die de club ooit heeft opgesteld. De Montenegrijnse coach Bozidar Bandovic is momenteel bezig aan zijn tweede periode bij de club, nadat hij het team in 2014 drie maanden heeft gecoacht. Nadat hij naam had gemaakt in Griekenland als coach van respectievelijk AEL Larissa en Olympiacos, evenals FK Baku uit Azerbeidzjan, was Bandovic een onbekende factor voor de meesten in de divisie. Ondanks dat hij de leiding nam toen de club na een slechte seizoensstart op de 12e plaats stond en ze helemaal naar de derde plaats in de ranglijst leidde, werd de voormalige scout van Olympiacos ontslagen door de schietgrage eigenaar Newin Chidchob, waarbij velen ervan uitgingen dat hij naar de vuilnisbelt van de Thaise voetbalgeschiedenis zou worden verwezen.

Mislukte periodes met BEC Tero en Sisaket volgden, die het pad bewandelden van veel onsuccesvolle geroutineerde managers in de competitie. Het kwam als een schok toen Bandovic opnieuw door Newin werd aangesteld, dit keer als technisch directeur van Buriram United aan het begin van 2017. Zijn tweede kans op de hotseat van Buriram zou komen na een ongelooflijke wending halverwege het seizoen. De Thunder Castle stonden nek-aan-nek met Muangthong United aan de top van de Thaise competitie toen hoofdcoach Ranko Popovic werd ontslagen omdat hij de fysiotherapeut van een tegenstander had geslagen, waardoor Bandovic een tweede kans in de schijnwerpers kreeg. Sinds dat fatale moment heeft de club niet meer achterom gekeken.

Winnende record

Buriram United heeft een reputatie opgebouwd voor het genadeloos wegvagen van alle tegenstand, maar deze iteratie van de Thaise giganten is hier misschien beter in dan al hun voorgangers. Sinds de komst van Bandovic in juni vorig jaar heeft de ploeg 21 van hun 23 competitiewedstrijden gewonnen, wat de manager een verbluffend winstpercentage van 91% oplevert.

Bandovic, die nog geen enkele competitiewedstrijd heeft verloren sinds zijn terugkeer naar 'the Thunder Castle', nadert de langste ongeslagen reeks voor een manager in de Thaise competitie, momenteel in handen van de huidige Fulham-manager Slavisa Jokanovic, wiens Muangthong-team de titel won als "onoverwinnelijk" in zijn enige volledige seizoen bij de club. Bovendien heeft het team slechts 9 doelpunten tegen gekregen in die 21 wedstrijden, wat betekent dat het team gemiddeld drieënhalf uur voetbalt tussen het tegendoelpunt. Toen het team vorig jaar hun zesde competitietitel pakte, deden ze dat met een recordtotaal van 86 punten in de loop van het seizoen van 34 wedstrijden.

Tactische discipline

Dit seizoen was Bandovic's eerste kans om zijn tactische neus echt te laten zien op het continentale podium. Buriram werd ingedeeld in een groep tegen zevenvoudig Chinese kampioen Guangzhou Evergrande, het Japanse Cerezo Osaka en het Koreaanse Jeju United. Tactische verfijning is nooit een sterk punt geweest van veel Thaise League-teams, vooral niet in vergelijking met teams uit Japan of Korea.

De recente prestaties van Thunder Castle op het continent hebben die perceptie echter aan diggelen geslagen, met consistente topprestaties die hen bewonderenswaardige gelijkspelletjes opleverden bij Guangzhou en Osaka, en een opmerkelijke thuisoverwinning tegen laatstgenoemde. Het gelijkspel in Osaka liet Fox Sports-commentatoren spinnen over hoe goed Bandovic zijn stempel op het team had gedrukt, met beide doelpunten die voortkwamen uit duidelijk goed geoefende hoekschoproutines en hun systeem dat Cerezo's aanval intelligent tenietdeed. Bandovic's team heeft een nieuw tijdperk van tactische verfijning in de Thaise competitie ingeluid en zou een blijvende impact op de divisie kunnen hebben.

Stijl

Dit is misschien wel het grootste nadeel van Bandovic's Buriram-team. De pure klinische aanpak en de eerder genoemde discipline betekenen dat het team zelden echt opwindende wedstrijden biedt, vergeleken met vaak wilde en grillige rivalen, zoals Bangkok United. Hoewel het waar is dat het team misschien tekortschiet als het gaat om entertainmentwaarde, is er een zekere waardering te halen uit het kijken naar de doorgewinterde roofdier die langzaam en meesterlijk zijn tegenstanders uit elkaar haalt.

Burirams tweeledige aanval van Diogo Luis Santo en Jaja Coelho deed wonderen vorig seizoen, met het duo dat maar liefst 70% van de teamdoelpunten scoorde in 2017. De ploeg heeft zich ook uitstekend aangepast aan het vertrek van de laatste, door hem te vervangen door Edgar Bruno da Silva van Qatarese kampioen Al-Duhail om dezelfde rol als aanspeelpunt te vervullen. Daarnaast heeft dit team de kunst van het terugduwen van hun tegenstanders in hun eigen strafschopgebied absoluut onder de knie, waarbij ze de bal moeiteloos verplaatsen met betoverend zelfvertrouwen voordat ze vaak een prachtige finishing touch toepassen om hun tegenstanders onvermijdelijk te laten zinken. Dit fenomeen is oogverblindend onvermijdelijk wanneer de ploeg het veld betreedt in hun thuisstadion, de onlangs benoemde Chang Arena.

Velen hebben het methodische pragmatisme waarmee Bandovic de Champions League heeft benaderd als een beetje saai ervaren, wat afbreuk doet aan de romantiek die zo vaak wordt gegenereerd door de avonturen van dappere, underdog Thaise clubs op het continent. Als het echter dividend oplevert, zou het de noodzakelijke stap kunnen zijn om de club eindelijk om te vormen tot de continentale grootmacht die ze altijd al dreigden te zijn.

Jeugdpromotie

Buriram, ooit een team vol dure buitenlandse sterren, is bewonderenswaardig overgestapt naar een jeugdclub. Het feit dat ze hun exorbitante prestatieniveau en succes hebben kunnen behouden, is ronduit buitengewoon. Spelers als Rattanakorn Maikami, Anon Amornlerdsak en Supachok Sarachart zijn belangrijke onderdelen van het team geworden, ondanks dat ze allemaal jonger zijn dan 21. Vooral Rattanakorn is een groot succesverhaal, hij is consequent een van de beste spelers van het team en heeft zichzelf al op de kaart gezet als toekomstige aanvoerder van Buriram. Sinds Bandovic bij de club is het 'overgangsseizoen' van 2016, waarin ze zo laag als vierde eindigden en hun aartsrivaal Muangthong United de titel met gemak naar zich toe kon trekken, een verre herinnering geworden. In iets meer dan een jaar heeft de invloed van de Montenegrijnse manager de club niet in zijn oude glorie hersteld, maar juist naar nog grotere hoogten gebracht.